Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
pijatyka — ż III, CMs. pijatykayce; lm D. pijatykayk «uczta pijacka, libacja» Nocna pijatyka. Uczestnicy pijatyki. Brać udział w pijatyce … Słownik języka polskiego
bulbez — pijatyka … Słownik gwary warszawskiej
bomblerka — ż III, CMs. bomblerkarce; lm D. bomblerkarek przestarz. «hulanka, pijatyka» … Słownik języka polskiego
hulanka — ż III, CMs. hulankance; lm D. hulankanek «huczna zabawa, często połączona z pijatyką» Spędzać czas na hulankach. ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
libacja — ż I, DCMs. libacjacji; lm D. libacjacji (libacjacyj) 1. «uczta, pijatyka, biba» Całonocna, suta libacja. Urządzić libację. 2. «w starożytnym Rzymie: wylewanie kilku kropel napoju na ofiarę bogom» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
ochlaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów posp. «popijawa, pijatyka» … Słownik języka polskiego
orgia — ż I, DCMs. orgiagii; lm D. orgiagii (orgiagij) 1. zwykle w lm «w starożytnej Grecji: obrzędy religijne ku czci bogów, zwłaszcza Dionizosa, połączone początkowo z muzyką, ekstatycznymi tańcami i śpiewami, potem z hulaszczym ucztowaniem;… … Słownik języka polskiego
pijaństwo — n III, Ms. pijaństwowie 1. blm «nałóg upijania się, skłonność do nadużywania napojów alkoholowych; opilstwo» Nałóg pijaństwa. Oddawać się pijaństwu. 2. lm D. pijaństwoaństw «pijatyka, libacja» Całonocne pijaństwo. Częste pijaństwa … Słownik języka polskiego
popijawa — ż IV, CMs. popijawawie; lm D. popijawajaw posp. «picie wódki; pijatyka» Duża popijawa. Urządzić popijawę … Słownik języka polskiego
wypitka — ż III, CMs. wypitkatce; lm D. wypitkatek pot. «pijatyka, libacja» Nie stronić od wypitki. ◊ Ktoś (dobry, skory) do wypitki i do wybitki «o kimś lubiącym wypić, a także skorym do bójki, o dobrym kompanie» … Słownik języka polskiego
